Historia powstania sernika

Historia powstania sernika zaczyna się 4000 lat wcześniej i sięga czasów przed odkryciem Ameryki.

Sernik jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych deserów na świecie. Słodkie ciasto z kremowym nadzieniem i chrupiącą skórką jest uwielbiane zarówno przez dorosłych, jak i dzieci. Na bazie sernika powstają ciasta i torty, podawane z jagodami i różnymi syropami.

Jeśli zapytasz, skąd pochodzi sernik, większość ludzi odpowie, że ten deser pochodzi z Nowego Jorku. I rzeczywiście, to właśnie w Stanach Zjednoczonych wymyślono przepis, który jest obecnie używany na całym świecie. Jednak historia sernika sięga 4000 lat wstecz i sięga czasów przed odkryciem Ameryki.

W jakim kraju powstał sernik?

Zdjęcie catastrophiccook.com

Historia powstania sernika zaczyna się w starożytnej Grecji, gdzie wynaleziono ciasto serowe. Przygotowywano go z mąki, sera startego na drobną kruszonkę i miodu. Powstałą masę umieszczano w glinianej misce i pieczono na otwartym ogniu. Takie ciasto podawano sportowcom zamiast dopingu podczas igrzysk olimpijskich. Wierzono, że daje siłę i energię, łagodzi zmęczenie i rozluźnia mięśnie.

Nie można dokładnie określić, kiedy pojawił się sernik. Prawdopodobnie pierwsze serniki w starożytnej Grecji zaczęto gotować na długo przed pojawieniem się pisma. Jednak pierwszy potwierdzony przepis na sernik pochodzi z 230 r. p.n.e..

Kiedy Rzymianie najechali Grecję, otrzymali przepis na sernik wraz z trofeami. W starożytnym Rzymie składniki zostały nieco zmienione, do ciasta dodano jajka, sernik pieczono w glinianym piecu i podawano na gorąco. Takie ciasto nazywało się libum i było przygotowywane tylko dla honorowych gości.

Stopniowo przepis zaczął rozprzestrzeniać się po całej Europie. W każdym kraju do standardowej receptury dodawano dodatkowe składniki z lokalnych produktów, a kształt ciasta ulegał zmianie. Do ciasta dodawano drożdże, ser moczono w mleku przez kilka dni, aby stał się bardziej delikatny i nabrał kremowego smaku. W ten sposób przepis dotarł do Ameryki wraz z pierwszymi imigrantami.

Amerykańska historia sernika

Zdjęcie taste.com.au

Przepis, który stanowi podstawę dzisiejszych serników, nie powstał od razu. Najlepsi cukiernicy eksperymentowali ze składnikami, aby nadać ciastu jeszcze delikatniejszą konsystencję. Próbowali zastąpić ser twarogiem, zamiast drożdży dodawali białka ubite na pianę, aby nadać ciastu lekkości. Zmieniono również spód ciasta, aby podkreślić delikatny smak nadzienia. Ale dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy amerykański farmer przypadkowo wynalazł ser śmietankowy, próbując zrobić francuski nepchatel, sernik stał się podobny w smaku do ciasta, które jest nadal robione.

Popularyzację przepisu przypisuje się słynnemu nowojorskiemu restauratorowi Arnoldowi Reubenowi. To właśnie on wpadł na pomysł dodania do nadzienia serka śmietankowego. Ciasta przygotowane według nowej receptury były serwowane w najsłynniejszej restauracji w Nowym Jorku. Receptura przez długi czas była utrzymywana w tajemnicy przed konkurencją, ale cukiernicy próbowali powtórzyć smak słynnego nowojorskiego sernika, eksperymentując ze składnikami. W ten sposób powstało wiele wariacji deseru na bazie serka śmietankowego.

Serniki robiono z nadzieniem owocowym i jagodowym, mieszano z serkiem śmietankowym, dodawano kwaśną śmietanę, bitą śmietanę. Wierzch polewano syropem czekoladowym lub karmelowym, a spód zastępowano okruchami biszkoptu lub pokruszonymi herbatnikami.

Cechy sernika w różnych krajach

Zdjęcie mamamancinis.com

Każdy kraj ma swój własny przepis na sernik z dodatkiem lokalnych serów. We Włoszech dodaje się ser mascarpone, ricottę i miód. Grecy używają fety lub mizithry. Niemcy robią sernik z tłustym twarogiem, który rozprowadza się na cieście drożdżowym. W Polsce sernik nazywa się sernik i jest wytwarzany z sera farmerskiego, który w konsystencji przypomina miękki kremowy twaróg.

Japoński sernik różni się smakiem. Deser składa się z serka śmietankowego, do którego dodaje się ubitą na bujną pianę masę białkową i odrobinę skrobi kukurydzianej. Jako bazę stosuje się ciastka biszkoptowe nasączone syropem. W przeciwieństwie do tradycyjnych serników, japońskie serniki mają lżejszą, przewiewną konsystencję. Wierzch ciasta posypuje się cukrem pudrem lub proszkiem matcha. Japoński deser podawany jest na ciepło niemal natychmiast po upieczeniu.

Polski rumianek najlepszy na świecie

Zdjęcie annainthekitchen.com

W rankingu TasteAtlas wzięto pod uwagę desery na bazie twarogu z całego świata. Polski sernik zajął pierwsze miejsce, pokonując smakołyki z Japonii, USA, Niemiec i Grecji.

W ramach rankingu serwis opublikował krótkie informacje na temat każdego z prezentowanych serników, a także składników potrzebnych do jego przygotowania.

„Polski sernik powstaje z jajek, cukru i specjalnego twarogu – jednego z tych, z których od setek lat przygotowuje się desery. Uważa się, że sernik powstał w XVII wieku, kiedy to król Jan III Sobieski przywiózł ze sobą przepis po pokonaniu Turków w bitwie pod Wiedniem” – czytamy w opisie potrawy na stronie TasteAtlas.